فعال حقوق بشر یا مدافع حقوق بشراصطلاحی است که در توصیف کسانی به کار میرود که به صورت صلحآمیز و بدون خشونت به صورت انفرادی یا با همکاری کسانی دیگر در راستای ترویج و دفاع از حقوق بشر گام برمیدارند.
حسین رونقی ملکی متولد 1364 اهل ایران فردی فعال در زمینه های بشر دوستانه است .
فعالیت های حقوق بشری
کنشگر مدنی
روزنامه نگاری
برنامه نویسی و ساختن وبلاگ و فراهم آوردن زمینه هایی برای عبور از سد فیلترینگ
همه و همه فعالیت های او محسوب میشوند.
او در خانواده ای مدهبی با سه خواهر و برادر بزرگ شد . او دانشجوی رشته نرم افزار کامپیوتر دانشگاه آزاد اراک بود .
حسین رونقی پیش ازانتخابات ریاست جمهوری سال 1388 درایران با نام مستعاربابک خرمدین به وبلاگ نویسی میپرداخت. او مسٌول کمیته مبارزه با سانسور در ایران پروکسی بود .این گروه فهرستی ار وب سایت ها را برای عبوراز فیلترینگ تهیه و ازطریق ایمیل به افراد ارسال میکرد.
حسین رونقی ملکی در تاریخ 22 آذر ماه 1388 همراه برادرش حسن رونقی ملکی در منزل پدریاش در شهر ملکان در آذربایجان شرقی بازداشت شد. بازداشت برادر وی به خاطر اعمال فشار بر وی برای گرفتن اعتراف و پذیرفتن اتهامات، صورت گرفت. رونقی و برادرش در زندان شدیداً تحت فشارهای جسمی و روحی قرار گرفتند تا جایی که بنا بر گفتهٔ خانوادهاش حسن رونقی ملکی در اثر شکنجهها از ناحیهٔ مهرههای پشت گردن آسیب دید. برادر وی یک ماه بعد با قرار وثیقهای 80 میلیون تومانی از زندان آزاد شد.
در تاریخ 24 اسفند ماه 1388 روزنامه کیهان با انتشار گزارشی در مورد وی اتهامات سنگینی را متوجه این وبلاگنویس کرد. در این گزارش، وی متهم به اقدام علیه امنیت ملی و ارتباط با سازمانهای خارج از کشور و پول گرفتن از آنان شده بود.
داوم فشارها بر روی وی در سلولهای انفرادی برای گرفتن اعتراف تلویزیونی باعث شد که رونقی در سوم خرداد 1389 دست به اعتصاب غذا زده و بار دیگر به سلول انفرادی منتقل شود. در پی شنیدن جواب منفی برای ملاقات حضوری از سوی دادستان تهران، مادر حسین رونقی، همزمان با فرزندش تصمیم به اعتصاب غذا گرفت تا این که وی پس از نزدیک به دو هفته اعتصاب غذای خود را شکست.
حسین رونقی در مرداد 1389 بار دیگر برای انجام مصاحبه تلویزیونی شدیداً تحت فشار قرار گرفت به طوری که مجبور شد بار دیگر، نزدیک به 10 روز، دست به اعتصاب غذا بزند. این امر موجب قطع تماسهای تلفنی وی از سوی بازجویان با خانوادهاش شد.
در هفتم شهریور 1389 با مخالفت بخش «سایبری سپاه» قرار بازداشت موقت حسین رونقی بعد از نزدیک به 10 ماه بازداشت، برای یک ماه دیگر تمدید شد؛ در حالی که برای وی وثیقهای معادل 300میلیون تومان نیز به دادگاه ارائه شده بود؛ اما قاضی پیرعباسی، ریاست شعبه 26 دادگاه انقلاب به دلیل مخالفت اطلاعات سپاه از آزادی وی جلوگیری کرد.
با گذشت 10 ماه از بازداشت حسین رونقی ملکی در بند 2 الف زندان اوین سرانجام در 13 مهر ماه 1389، از سوی شعبه 26 دادگاه انقلاب، حکم 15 سال حبس تعزیری برایش صادر و به وی ابلاغ شد و وی به دلیل خودداری از امضای حکم، مورد ضرب و شتم رئیس دفتر و مأموران همراه قرار گرفت؛ به همین علت، او در 15 مهر 1389 برای سومین بار در طول دورهٔ زندان، در اعتراض به حکم خود، دست به اعتصاب غذا زد که وضعیت وخیم جسمیاش را در پی داشت.
در 29آبان ماه 1389 پرونده حسین رونقی که با اعتراض وکلایش مواجه شده بود به دادگاه تجدید نظر ارسال شد و در 10 آذر 1389، حکم 15 سال حبس تعزیری حسین رونقی ملکی از سوی شعبه 54 دادگاه تجدید نظر به تأیید رسید و به بند 350 زندان اوین منتقل شد. اتهامات وی در دادگاه، «عضویت در شبکه ایران پروکسی با هدف اخلال در امنیت کشور، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی، نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» عنوان شد.
حسین رونقی از ناراحتی کلیوی رنج میبرد و با تشدید بیماری کلیوی، وضعیتش رو به وخامت بود؛ این در حالی است که بر خلاف توصیه مسئولان بهداری زندان، نهادهای امنیتی به او اجازه ندادند که به بیمارستان منتقل شود.
وی 19 تیر 1390 در این نامه نوشت: «بیش از سیزده میلیون تومان برای درمان نارساییهای کلیوی فقط برای بازگشت سلامتی من هزینه شده و عدم رسیدگیهای ضروری و مراقبتهای لازم نه فقط هزینه گزاف درمان و عمل جراحی را به هدر میدهد بلکه وضعیت جسمانی و سلامتیام را نیز به سوی شرایط وخیم و خطرناک سوق میدهد. این امر نه فقط برای من که برای خانوادهام نیز غیرقابل تحمل است. به این دلیل هر چند تاکنون در برابر حکم ناعادلانه دادگاه سکوت کردهام اما این بار به حکم وجدان و عقل در برابر به خطر افتادن سلامتیام سکوت نمیکنم.»
رونقی در مرداد 1390 نامهای دیگر به دادستان تهران نوشت و در آن از وضعیت بد خود و زندان و فشارهای نهادهای غیرقانونی در زندان سخن گفت: «آقای دادستان! یادتان هست گفتم شرایط دسترسی به تغذیه مناسب و دارو، کلینیک تخصصی و محیطهای آرام برای استراحت من فراهم نیست؟ در مقابل شما چه گفتید؟ تنها پاسخ دادید که به دلیل مخالفت سپاه نمیتوانید مرا به مرخصی اعزام کنید. یادتان هست در ملاقاتهای پیشین گفته بودید که اگر پزشکی قانونی با اعزام تو به مرخصی موافقت کند، تو را به مرخصی میفرستی؟ بعد از صحبتهای شما تحقیق کردم و دیدم که سه ماه قبل از اظهارات جنابعالی، پزشکی قانونی موافقت خویش را با اعزام من به مرخصی اعلام کرده و برای شما فرستاده بود همان وقت هم به شما گفتم که این نهادهای امنیتی هستند که تشخیص میدهند چه کسی و چگونه تحت درمان قرار گیرد.»
این نامه سبب شد که وی در 24 مرداد 1390 و در زندان، مورد ضرب و شتم قرار بگیرد؛ وی بر اثر این ضرب و شتم به بیمارستان طالقانی تهران منتقل شده و چند ساعت را در بیهوشی بود. رونقی در همان شب و در حالی که از وضعیت مناسبی برخوردار نبود به زندان اوین بازگردانده شد و از داشتن مرخصی محروم بود.
حسین رونقی در 4 آبان 1390 به دلیل عدم انتقال به موقع به بیمارستان و عدم مرخصی استعلاجی، یک کلیه خود را از دست داد و دوباره تحت عمل قرار گرفت.
در روز در اینترم آ.د.ا. در پرونده خود و ممانعت از دریافت مرخصی استعلاجی در آذر دست به 1390 .
اردیبهشت 1395 حسین رونقی که بی وقفه از سال 1392 در زندان بود به تشخیص پزشکی قانونی به علت عدم تحمل کیفر از زندان اوین آزاد شد.
او پس از آزادی در صفحهٔ فیسبوک خود نوشت؛ بعد از چهل و یک روز اعتصاب غذا و سختیهایی که پدر و مادرم متحمل شدند و فشار روانی حاکم بر خانواده و اطرافیان این امر محقق شد و ابراز امیدواری کرد که با «درایت و کمک مسئولان» این مشکل برای همیشه حل شود.
حسین رونقی ملکی، نخستین قربانی طرح صیانت است که توسط نظام جمهوری اسلامی ایران بازداشت شد.او در روز قبل از دستگیری در یک رشتهتوئیت به نقد طرح محدودیت اینترنت در ایران، موسوم به طرح صیانت، پرداخته بود.
8 اسفند 1400 برادر حسین رونقی از تماس او با خانواده و اعتصاب خشک در بازداشت خبر داد. حسن رونقی در توییتر نوشت: «حسین با خانه تماس گرفت باهاش حرف زدم. از روز ربوده شدن اعتصاب خشک کردهاست و زیاد سرحال نبود. بهش گفتم اعتصابت رو بشکن برات خطرناکه در جواب فقط سکوت کرد.»
او 12 اسفند بعد از 8 روز اعتصاب غذا که شامل چهار روز اعتصاب خشک بود، به قید وثیقه از زندان آزاد شد.
در جریان اعتراضات پس از کشتهشدن مهسا امینی، حسین رونقی برای نخستین بار در تلویزیون ایران اینترنشنال ظاهر شد و در حین این مصاحبه٬ متوجه ورود ماموران امنیتی به ساختمان محل زندگیاش شد.با وجود گمانهزنی دربارهی بازداشت وی، حسین رونقی بعد از ساعتی در پیامی ویدئویی اطلاع داد که از اقدام به «خفتگیری» ماموران امنیتی با استفاده از «پنجهبوکس و آمبولانس» گریخته است. وی همچنین اعلام کرد که روز شنبه 2 مهر، به همراه وکیلِ خود به دادسرا مراجعه میکند و در صورت بازداشت، دست به اعتصاب خشک خواهد زد. طبق این وعده، رونقی و وکلایش میلاد پناهیپور و سعيد جلیلیان به دادسرای اوین مراجعه کردند و پس از ضرب و جرح توسط مأموران در مقابل دادسرا بازداشت شدند. ز لحظه ی بازداشتِ دوبارهی او فیلمی هم منتشر شده که وی در حالیکه فریاد میزند میخواهم به دادسرا بروم، عده ای تلاش می کنند او را به زور سوارِ یک خودرو کنند. بعدتر در طیِ تنها تماس حسین رونقی با مادرش، وی از شکستگی پای خود در اثر ضرب و شتم مأموران خبر داد. طبق آخرین گزارشها، انگشت دست رونقی نیز زیر شکنجه دچار دررفتگی شده و او همچنان بدون رسیدگی پزشکی در انفرادیست و از وضعیت اعتصاب غذای او اطلاعی در دست نیست.
او در آخرین ویدئو وایرال شده اش گفت حتی اگر من را بکشید من از اینجا نمیروم اینجا وطن من است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر